Kotaro İsaka, Japonya’nın en ünlü müelliflerinden biri şu an. Dünya çapında çok satan ve çok ödüllü bir muharrir haline gelen İsaka; Shincho Gizem Kulübü Mükafatı, Japonya’nın gizem müellifleri mükafatı, Japonya kitapçılar mükafatı ve Yamamoto Shugoro Ödülü’nü kazandıktan sonra çok genç yaşta büyük bir servet ve üne sahip oldu.
Filmden beklentim büyüktü. Direktörün km olduğuna bakınca; John Wick, Süratli ve Öfkeli, Deadpool, Sarışın Bomba sinemaları aklıma geliyor. Aksiyon ve güldürü ögelerinin ustalıkla harmanlandığı bu sinemalara direktör ve üretimci olarak imza atan David Leitch’ in ismini görmek beklentilerimi iki misline çıkardı.
Amerikan imali aksiyon sinemaları artık yeni bir arayış içinde. Doğal olarak hoş Bond kızlarından; aşkla cinselliğe de yaslanan ve rehine kurtarma üzere kahramanlık kokan klişe öykülerden bir çıkış arıyor. Daha zekice, denklemin içinde soru ve yanıtları barındıran, aksi köşe yapan ve daha çok dünyayı yönetmeye talip Z nesli yakalayan sinema senaryolarını bulmak ve çağı koklamak gerektiğinin farkında üretimciler.
Los Angeles, Regency Village Theatre’da ”Suikas Treni” sinemasının galasında ” Hepimiz öleceğiz, salla gitsin!..” iletisiyle çok sevinçli görünen Pitt; Truva, Dövüş Klübü, Soysuzlar Çetesi, Bir Vakitler Hollywood’ da sinemalarında gösterdiği aksiyon muvaffakiyetini 60 yaşında tekrar etmek üzere bir çılgınlık içinde. Yani aslında 60 yaşında çağı yakalayıp tutanlardan.
Farklı vakitlerde verdiği ” oyunculuğu bırakıyorum” demeçlerini adeta çiğnercesine her seferinde daha hırslı, hareketli ve gençleşmiş dönüyor setlere. Tahminen de Benjamin Button, Pitt’ in tek gerçek karakteri.
Filme geçersek; kitabın gerisinde gördüğüm tek bir cümle sinema sonrasını da özet geçmiş:
The Times, ”Eğlenceli…yüksek süratli…bir sürü virajlı…bir Tarantino-Coen-Kardeşler- havası var.” demiş.
Evet, tek sözle öyle
TREN İÇİNDE AKIL OYUNU: KİM EBE KİM KÖREBE
” Kara Tren gecikir, tahminen hiç gelmez; dağlarda salınır da kederimi bilmez” der ya türkü… Gecikerek, salınarak; fakat içindekinin dışarıdan sıkıntısını asla bilemeyeceği bir trenin içinde olup bitiyor sinema.
Uğur Böceği takma ismiyle tanınan istihbaratçı (B.Pitt) aslında ismine tezat şanssız operasyonların adamıdır. Bu kere Tokyo’ dan kalkacak olarak trene binmesini isteyerek bitirmesini bekledikleri iş kolay üzere görünmektedir: Gri metal çantayı bulmak!
Trene bindikten sonra kendisinden diğer birilerinin de gri çantanın peşinde olduğunu görür. Esasen finale yanlışsız trenin içindeki toplam 9 suikastçının de birbirleriyle tıpkı amaca yanlışsız yürüyecek olması sinemanın çatısını oluşturuyor.
Finale kadar çanta için ve tren içindeki hakimiyeti kurmak için birbiri ile kan deryasının içinde çatışanlar kimlerdir…
Kiralık katil olarak, bu alanda en mahir ve serinkanlı olarak ün yapmış olan ikizler; limon ve mandalina (İşin enteresan tarafı biri beyaz, oburu zencidir; kardeşlikleri iş alakasından ötürü geliyor üzere görünse de biyolojik olarak da kardeştirler)
Prens lakaplı hoş bir genç kız; ki imajının tersine çok gaddar ve hırslıdır, bir o kadar da zeki!
Kimura, 5 yaşındaki oğlunu öldürmeye çalışanın peşine takılıp trene binmiştir. Kimura’ nın babası ise ailesini korumakla vazifeli olduğunu söyleyerek trene binen; ancak geçmişinde güzel bir suikastçı olduğunu sonradan öğreneceğimiz kin dolu yaşlı bir adamdır.
Arı ve Kurt karakterlerin de kendince diğer intikam hesapları peşindedir.
Hikâyenin odak noktasında duran ” Beyaz Ölüm” ismindeki karakter, Japon mafyasını bile dize getirmiş, devletin içinde korkulan ve aslen Rus kökenli bir karakter. Limon ve Mandalina Beyaz Mevt tarafından oğlunu 10 milyon dolar karşılığında kaçırıp fidye isteyenlerden (para ile birlikte) kurtarmakla görevlendirilmiştir. Prens çantayı çalar ve beyaz mevtin oğlunu öldürür. Uğur Böceği çantayı ele geçirir lakin çanta tekraren el değiştirir. Kimura’nın oğlunu hastanelik eden Prens’ tir; bunu yapmaktaki emeli da Kimura’yı o trene bindirmektir. Kimura Beyaz ölüm’ e çalışmaktadır; Kimura’nın babası da gençliğinde Beyaz Ölüm’ le yarım kalan hesabını kapatmanın kaygısındadır. Kurt Lakaplı karakter ise Meksika’ da âşık olduğu bayanla evlenmek üzereyken düğünde eşi ile birlikte tüm davetlilerin zehirlenip öldürülmesi sonucu intikam peşindedir. Uğur Böceği ve Arı ise tesadüf mü bilinmez o düğünde garson ve pasta şefi olarak vazife yapmışlardır.
Görüldüğü üzere her yol Beyaz Ölüm’ e çıkmaktadır!.. Oğlunu fidye olarak verdiği para ile geri alabilecek midir? Limon ve Mandalina’ nın başarısızlık dehşetleri hepsini ona karşı birleştirecek midir? yoksa çatışma daha kanlı hale mi gelecektir?
Peki Beyaz ölüm’ ün bir öyküsü var mıdır? evet… Hepsiyle ilişkili bir öyküsü vardır ve puzzle bir trenin içinde, üstelik de baş döndürücü bir süratle giden trenin içinde çözülmeye çalışılıyor Tokyo- Kyoto ortası birer dakikalık bekleme istasyonları nelere şahit olacak? bunun için sineması izlemeniz gerekiyor; çünkü kendinizi zincire dahil bir öteki suikastçı üzere görebilmeniz de mümkün. Sinema izleyeni de güya yutup trene alıyor.
Filmin yer yer, karakterleri irdelemek ismine Japonya, Amerika ve Meksika’daki geriye dönüşleri; zamansal geçiş ve lokal ögelerin eşgüdüm halinde harika kullanması sonucu öteki bir havaya sokuyor izleyiciyi. Tekrar sinemada trenin içinde sessiz olunması gereken vagonlarda aksiyonun tabanına vurulması; çocuk vagonunda ise kan dökülmesi üzere zıtlıklar sinemanın kendi içindeki dahiyane ögeleri.
İnanılmaz eğlenceli ve usta bir takım ile kotarılmış sinemanın finalinde Sandra Bullock’u görmek sürpriz oldu. 5 dakikalık bir kare için ismini afişe yazdıran Bullock neden bu sinemanın çatısında değil? diye sormak istiyorum. Neyse bu çok da değerli bir ayrıntı değil.
Uzun vakittir kavurucu sıcaktan bunalanların, sinemanın serinliğine gömülerek heyecanın doruklarına varacağı bir sineması tavsiye etmenin memnunluğu ile hepinize yeterli seyirler diliyorum.
Özlem KALKAN
