Geçen hafta yazmıştım ya, bakalım başka farklı haber her bir yanı cennet yurdumun neresinden gelecek diye, beni yanıltmayıp bir hafta sürmeden geldi bile.
Ağır ağrılarla Şanlıurfa Devlet Hastanesi’ne kaldırılan şahsın anüs deliğinden yağlı çay bardağı çıkıyor, hekimler sebebini sorduklarında hastanın da karşılığı bir epey farklı oluyor: “Geçen hafta hacamat yaptırmıştım, sanırım orda kaçtı yağlı bardak.”
Mübarek bu meret golf deliği değil ki o denli kaza bela ile içine kaçsın, ya da okyanusta açılan bir kara delik değil ki etrafında bulunanları içine çeksin. Neyse ahvalin çık söyle, epey hacamatçıyı da zan altında bırakma. Adamlar güç bela bir kaç müşteri bulurken bu olaydan sonra kim gidip hacamat yaptıracak? Ya da yaptıran ister istemez; “Başlarken sekiz bardak vardı, artık yedi kalmış, nerede ulan bardağın biri?” diyerek emin ol yakasına yapışacak.
***
Çok değil bir kaç hafta öncede iktidarı, muhalefeti, STK’ları yapay gündemlerle uğraşmak yerine ivedilikle su çalıştayı toplamalı, bir an evvel bağıra çağıra gelen kuraklık problemine el atmalı demiştim. Gerçi benim söylemem değerli değil ancak bilim insanları bunu son birkaç yıldır tekraren söylüyor lakin kulak arkası ediliyor.
Evet, beklenen son ne yazık ki yüzünü biraz da olsa gösterdi. Doğu ve Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde en üst perdeden ne yazık ki kıtlık ve kuraklık alarmı verildi. Geç mi, hiç bir şey için geç değil hala birçok tedbir alınabilir, şayet alınmazsa beklenen son ne yazık ki başta bu bölge halkı olmak üzere yurdun dört bir yanını vurabilir.
Neyse kara haber tellallığı yapmaya gerek yok, umarım en kısa vakitte iktidarı, muhalefeti toplumun bütün kanatları bir ortaya gelebilir ve gündemin ana unsuru olması gereken su kıtlığı bir an evvel kıymetlendirilir.
***
Efendim bu hafta da bana ayrılan müddetin sonuna geldim. Bu haftaki yaşanmış Anadolu öykülerine bir yenisini, en yakın arkadaşım daha da doğrusu kardeşim Engin’in başından geçen komik bir kıssayı ekleyim:
Engin, Amasya’da yaşayıp Ticaret Lisesi’nde okuduğundan, stajını kendi köyünün belediyesinde Yassıçal Belediye başkanlığında yapmak için başvuruyor. Çok sürmeden staj başvurusu onaylanıp belediyeye staj yapmaya gidiyor.
Engin’in babası yani Ali Amcam da köyün tesislerinde, yani Yaylagöl Toplumsal Tesisleri’ne her gittiğinde daima Ahmet Kaya dinlediğinden millet lakabını Ahmet Kaya takıyor. Neyse Engin birinci çalışma gününde yemek yemesi için Yaylagöl Toplumsal Tesisleri’ne gönderiliyor, gönderen şahısta tesisi arayıp “Ahmet Kaya’nın oğlu geliyor karnını doyurun!” diyor. Aşçı da Ahmet Kaya’nın oğlu geliyor deyince bir masa hazırlıyor ki o biçim!
Neyse, Engin, tesise çıktığında hazır masayı görünce başına oturuyor oturmasına da peşinden aşçı koşarak geliyor. “Aman yeğenim ben sana sofra hazırlayım. Oraya elleme Ahmet Kaya’nın oğlu konuk gelmiş sofrayı ona hazırladık” der demez ışık başta yanıyor. Ses etmeden telefonun başına gelip geri belediyeyi arayarak “Ahmet Kaya’nın oğlu geliyo diye siz Engin’i mi dediniz. Ben bu denli hazırlığı Engin’e” mi yaptım artık diyerek telefonu kapatıyor.
Haftaya görüşmek üzere sevgi ve hürmetlerimle hoşçakalın
Erdem Düzyatanlar
